Radomno to wieś sołecka położona na południowym brzegu jeziora o tej samej nazwie, w pólnocno-wschodniej części gminy, ok. 12 km na zachód od Lubawy. Wzmiankowana w roku 1316 jako Radam, będąca własnością komtura dzierzgońskiego Lutera z Brunszwiku. który nadaje wsi nowy przywilej, po swym poprzedniku Sieghardzie z Schwarcburga. Luter nadaje miejscowemu sołtysowi Janowi 10 łanów ziemi, l /3 opłat z sądownictwa, młyn o l kole na rzece przy wsi (z czynszem w wysokości 2 grzywien), lawę mięsną i chlebową, z których dochodu 1/2 powinien oddać Zakonowi, a także prawo łowienia ryb na rzeczce na swój użytek. Informacje z tego roku wzmiankują także plebana Piotra, proboszcza kościoła p.w. św. Katarzyny.
Od roku 1570 wieś wchodzi w skład starostwa bratiańskiego. W roku 1885 zamieszkiwało tu w 119 budynkach 1105 mieszkańców (w 1991 r. - 880).   

 

Radomno - Tabory to część Radomna położona na wschód od wsi. Znajdują siętam dwie kapliczki wotywne oraz budynek dawnej strażnicy. Zbudowano go po pierwszej wojnie światowej. Murowany z cegły na planie prostokąta, otynkowany, parterowy z facjatą na piętrze. Elewacja frontowa jest 5- osiowa z 3-osiowym ryzalitem, w którym znajduje się centralnie usytuowane wejście po schodach. Narożniki ryzalitu poszerzone są ku dołowi